Dolfijnen (Delphinidae) zijn een familie van in zee levende walvisachtigen. Ze worden ook wel dolfijnachtigen, zeedolfijnen of echte dolfijnen (in tegenstelling tot de grondeldolfijnen) genoemd. Ze komen voor in alle wereldzeeën.
Er bestaan 34 soorten dolfijnen verdeeld over 16 geslachten. De kleinste dolfijn is Heavisides dolfijn, met een lengte van 1,2 meter en een gewicht van 40 kilogram. De grootste dolfijn is de zwart-witte orka, die 7 meter lang kan worden, en wel 4,5 ton kan wegen.
Dolfijnen leven vooral in de ondiepere gebieden van de zee. Ze eten vooral vis en inktvis. Tussen de diverse soorten zitten behoorlijke verschillen: orka's pakken bijvoorbeeld veel grotere prooien (onder andere zeeroofdieren) dan de gewone dolfijn, die hoofdzakelijk van vis leeft.
Inhoud[verbergen]
1 Intelligentie
2 Huid
3 Zintuigen
4 Soorten
5 Bronnen
//
[bewerk] Intelligentie
Net als andere walvissen staan dolfijnen bekend als zeer intelligente en sociale dieren. Ze hebben relatief grote hersenen, waarvoor overigens ook andere verklaringen bestaan dan hoge intelligentie: dolfijnen kennen geen REM-slaap, en dieren zonder REM-slaap hebben vaak relatief grote hersenen.
In 2001 slaagde een dolfijn voor de zgn. spiegeltest, waarbij een dier voor een spiegel wordt geplaatst om te bepalen of het zijn spiegelbeeld herkent als zichzelf. In hetzelfde jaar toonden onderzoekers aan dat dolfijnen het aanwijzen van een voorwerp door een mens begrijpen
Bij tuimelaars is het gebruik van sponzen als gereedschap (waarschijnlijk ter bescherming van de neus) bekend. In 2005 beargumenteerden onderzoekers dat dit gebruik weliswaar binnen één genetisch verwante groep plaatsvindt, maar dat het niet alleen genetisch bepaald kan zijn, waarmee een vorm van cultuur zou zijn aangetoond.
In 2006 bleek uit onderzoek van de St. Andrews University in Schotland dat tuimelaars elkaar roepen met een karakteristiek fluitgeluidje, dat per dier verschillend is. De onderzoekers vergelijken dit met het gebruik van namen door mensen.
[bewerk] Huid
In 2004 maakten Japanse onderzoekers bekend dat ze hadden ontdekt dat dolfijnen voortdurend roos hebben. Hun huid schilfert af, waarbij het zich elke twee uur ververst.
Het is gebleken dat de loslatende huidschilfers de waterwrijving verminderen doordat de waterstroom rond het lichaam kalmeert. Hierdoor gaat er minder energie verloren aan het overwinnen van de waterweerstand en hoeft het dier minder energie te gebruiken voor het zwemmen.
De huid is zacht en ze hebben een flinke onderhuidse vetreserve. Daardoor is het oppervlak een beetje veerkrachtig. Als ze snel zwemmen ontstaan er kleine golfjes in de huid, alsof die geribbeld is. Deze golfjes gaan turbulentie tegen.
[bewerk] Zintuigen
Dolfijnen kunnen niet ruiken, proeven kunnen ze wel. Ook kunnen dolfijnen goed horen en zien. Ze beschikken over een sonar, ook wel echolocatie genoemd. Een sonar werkt als volgt: Dolfijnen maken geluiden via het blaasgat op hun hoofd. Die geluiden komen tegen een vis of een voorwerp aan. De teruggekaatste geluiden worden via de onderkaak van de dolfijn opgevangen. Via de onderkaak gaat het geluid naar het middenoor. Zo weet de dolfijn waar de vis etc. is...
[bewerk] Soorten
De bekendste soorten zijn de orka (Orcinus orca), de tuimelaar (Tursiops truncatus) en de gewone dolfijn (Delphinus delphis). Enkele andere tandwalvissen die "dolfijn" worden genoemd, bv. rivierdolfijnen zoals de Orinocodolfijn (Inia geoffrensis) en de Chinese vlagdolfijn (Lipotes vexillifer) behoren niet tot de familie.
Een selectie van de soorten:
Gewone dolfijn
Griend
Orka
Sotalia
Tuimelaar
Witflankdolfijn
Witsnuitdolfijn
De minder bekende soorten zijn o.a.:
Zandloperdolfijn
Er bestaan 34 soorten dolfijnen verdeeld over 16 geslachten. De kleinste dolfijn is Heavisides dolfijn, met een lengte van 1,2 meter en een gewicht van 40 kilogram. De grootste dolfijn is de zwart-witte orka, die 7 meter lang kan worden, en wel 4,5 ton kan wegen.
Dolfijnen leven vooral in de ondiepere gebieden van de zee. Ze eten vooral vis en inktvis. Tussen de diverse soorten zitten behoorlijke verschillen: orka's pakken bijvoorbeeld veel grotere prooien (onder andere zeeroofdieren) dan de gewone dolfijn, die hoofdzakelijk van vis leeft.
Inhoud[verbergen]
1 Intelligentie
2 Huid
3 Zintuigen
4 Soorten
5 Bronnen
//
[bewerk] Intelligentie
Net als andere walvissen staan dolfijnen bekend als zeer intelligente en sociale dieren. Ze hebben relatief grote hersenen, waarvoor overigens ook andere verklaringen bestaan dan hoge intelligentie: dolfijnen kennen geen REM-slaap, en dieren zonder REM-slaap hebben vaak relatief grote hersenen.
In 2001 slaagde een dolfijn voor de zgn. spiegeltest, waarbij een dier voor een spiegel wordt geplaatst om te bepalen of het zijn spiegelbeeld herkent als zichzelf. In hetzelfde jaar toonden onderzoekers aan dat dolfijnen het aanwijzen van een voorwerp door een mens begrijpen
Bij tuimelaars is het gebruik van sponzen als gereedschap (waarschijnlijk ter bescherming van de neus) bekend. In 2005 beargumenteerden onderzoekers dat dit gebruik weliswaar binnen één genetisch verwante groep plaatsvindt, maar dat het niet alleen genetisch bepaald kan zijn, waarmee een vorm van cultuur zou zijn aangetoond.
In 2006 bleek uit onderzoek van de St. Andrews University in Schotland dat tuimelaars elkaar roepen met een karakteristiek fluitgeluidje, dat per dier verschillend is. De onderzoekers vergelijken dit met het gebruik van namen door mensen.
[bewerk] Huid
In 2004 maakten Japanse onderzoekers bekend dat ze hadden ontdekt dat dolfijnen voortdurend roos hebben. Hun huid schilfert af, waarbij het zich elke twee uur ververst.
Het is gebleken dat de loslatende huidschilfers de waterwrijving verminderen doordat de waterstroom rond het lichaam kalmeert. Hierdoor gaat er minder energie verloren aan het overwinnen van de waterweerstand en hoeft het dier minder energie te gebruiken voor het zwemmen.
De huid is zacht en ze hebben een flinke onderhuidse vetreserve. Daardoor is het oppervlak een beetje veerkrachtig. Als ze snel zwemmen ontstaan er kleine golfjes in de huid, alsof die geribbeld is. Deze golfjes gaan turbulentie tegen.
[bewerk] Zintuigen
Dolfijnen kunnen niet ruiken, proeven kunnen ze wel. Ook kunnen dolfijnen goed horen en zien. Ze beschikken over een sonar, ook wel echolocatie genoemd. Een sonar werkt als volgt: Dolfijnen maken geluiden via het blaasgat op hun hoofd. Die geluiden komen tegen een vis of een voorwerp aan. De teruggekaatste geluiden worden via de onderkaak van de dolfijn opgevangen. Via de onderkaak gaat het geluid naar het middenoor. Zo weet de dolfijn waar de vis etc. is...
[bewerk] Soorten
De bekendste soorten zijn de orka (Orcinus orca), de tuimelaar (Tursiops truncatus) en de gewone dolfijn (Delphinus delphis). Enkele andere tandwalvissen die "dolfijn" worden genoemd, bv. rivierdolfijnen zoals de Orinocodolfijn (Inia geoffrensis) en de Chinese vlagdolfijn (Lipotes vexillifer) behoren niet tot de familie.
Een selectie van de soorten:
Gewone dolfijn
Griend
Orka
Sotalia
Tuimelaar
Witflankdolfijn
Witsnuitdolfijn
De minder bekende soorten zijn o.a.:
Zandloperdolfijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten